Alex Blonk
![]() |
Alex Blonk - Nederlands Kampioen Boksen |
Boek van Alex Blonk
HERZIENE EN DIGITALE UITGAVE 2017
Het heeft me wat tijd gekost, maar hier is het dan: de digitale versie van het boek van mijn opa. Hij heeft altijd de wens gehad zijn levensverhaal te vereeuwigen, en hoe kan dat beter dan door het als E-book online ter beschikking te stellen?
Op het moment van uitgave, in het jaar 2004, werd er gezegd dat zijn verhalen alleen interessant zouden zijn voor mensen die hem hebben gekend of die vroeger in Den Haag hebben gewoond. Hier ben ik het niet mee eens. Dit boek biedt een schat aan ervaringen die anders verloren zouden gaan. Over de Tweede Wereldoorlog, maar ook over het Nederland van die tijd. Anders dan geschiedenisboeken, neemt dit boek je echt mee terug in de tijd en geeft je de mogelijkheid om het te zien door de ogen van de “gewone man" De reden dat ik het woord gewone man tussen aanhalingstekens heb getypt zal tijdens het lezen van dit boek vanzelf blijken.
De meeste verhalen heb ik ooit uit zijn mond mogen horen, en er zijn zelfs nog meer verhalen, waarvan ik denk dat ze hier in dit boek niet zouden misstaan. Toen hij bijvoorbeeld 78 jaar was, zat hij een keer met zijn hoed op in de trein een krant te lezen. Er stapte drie luidruchtige jongens met een paar meiden de trein in. Een van hun vond het grappig om de hoed van mijn opa’s hoofd af te tikken. Mijn opa pakte zijn hoed rustig op, zette hem weer op zijn hoofd en verzocht hem rustig om dit alstublieft niet meer te doen. Opnieuw werd de hoed van zijn hoofd getikt. Ditmaal vouwde mijn opa zijn krantje op, stond op en sloeg de eerste met een directe knock-out, kort gevolgd door de tweede. De derde trok een mes, maar mijn opa overtrof hem door een nog veel groter mes, een geslepen bajonet, uit zijn jasje tevoorschijn te halen (deze zat in een schede die mijn oma aan de binnenkant van het jasje had genaaid). Met de achterkant van het mes sloeg hij ook deze aanvaller knock-out. Waarschijnlijk hadden deze helden dat niet verwacht.
Uiteindelijk is mijn opa zelfs nog aangeklaagd door zijn “slachtoffers" en moest hij voorkomen. Maar in de rechtbank keek de rechter eens goed naar mijn opa, naar de papieren die hij voor zich had liggen en de jongemannen die hem hadden aangeklaagd, en zei: “Er klopt hier iets niet." “Ik zie hier voor mij een man van 78 jaar, en jullie", kijkend naar de jongemannen “zijn bij elkaar opgeteld zelfs nog jonger.” Mijn opa werd in zijn gelijk gesteld en het werd afgedaan als zelfverdediging. Tot slot vroeg mijn opa aan de rechter of hij zijn mes terug mocht hebben, en dat heeft hij ook gehad.
Omdat ik zelf ook van jongs af aan al met de vechtsport bezig ben, vroeg hij er altijd naar en moedigde me altijd aan om het sporten nooit op te geven: “Denkterom, je bent een Blonk!”, zei hij dan altijd, en dan sloeg hij hard met zijn vuist in zijn hand. Een geweldige man, naar mijn mening, maar dat mag u zelf bepalen na dit boek te hebben gelezen.
Stanley Blonk, kleinzoon van Alex, Rotterdam, november 2017
Krantartikelen
Hieronder wat krantartikelen waaronder een aantal waarin hij als kampioen wordt vermeld.![]() |
Het vrije volk - democratisch-socialistisch dagblad, 20-02-1946 |
![]() |
Het Parool (Kampioen Zuid-Holland) 14-03-1946 |
![]() |
Het Parool (uitstel wedstrijd), 01-05-1946 |
![]() |
Het Parool (Kampioen Nederland), 04-06-1946 |
![]() |
Arnhemsche courant (vermelding kampioen), 08-03-1947 |
Hallo Alex. Mijn naam is Peter Remmerswaal, 74 jaar, zoon van Sjors Remmerswaal, die in het boek van jouw opa wordt genoemd. Zij waren beiden gemobiliseerd in 1939 in Honselersdijk, ik heb daar nog foto's van. 2e Pinksterdag ben ik gaan kijken naar het huis Endeldijk 65 in Honselersdijk. In Google Maps is te zien dat de tuinderij van de familie Lelieveld, genoemd in het boek, er niet meer is. Wel kwam ik in gesprek met de buurvrouw van nr. 67, een kwieke dame van 92, die aan het begin van de oorlog op 12 jarige leeftijd door haar vader naar school werd gestuurd terwijl de Duitsers Ockenburgh aanvielen. Zat haar nog dwars. Jouw opa en mijn vader waren niet alleen oorlogskameraden, maar ook portiers , oa in de Wagenstraat. Leuk om het e book te lezen. Louis Blonk ken ik alleen van naam omdat hij vroeger als drummer speelde bij Willy and his Gigants. Er valt nog wel meer te vertellen, denk ik. Maar tot zover mijn reactie. Groet Peter Remmerswaal
ReplyDelete